Stelt u zich even voor. Een werknemer is al meer dan een jaar ziek thuis. De arbeidsongeschikte werknemer blijkt een actief klusser en loopt graag een rondje, zo ontdekt de werkgever. Op enig moment besluit de zieke werknemer zelfs om deel te nemen aan de marathon van Rotterdam. De werkgever komt er achter en besluit de man op staande voet te ontslaan. Onterecht zo blijkt later.
De werkgever kan de arbeidsongeschiktheid niet rijmen met het lopen van een marathon en is van mening dat deelname aan een dergelijke wedstrijd niet bijdraagt aan een spoedig herstel. Een gedachtegang die te volgen is.
De ontslagen werknemer is het er echter niet mee eens en vecht zijn ontslag aan. De rechter is het eens met de ontslagen werknemer. De werkgever wordt dan ook gedwongen om achterstallig loon te betalen inclusief vakantiegeld en opgebouwde vakantiedagen, een bedrag van ruim 10.000 euro. De rechter motiveert zijn opmerkelijke uitspraak door te stellen dat de werkgever nooit op de stoel van rechter had mogen gaan zitten en nooit zonder overleg met de bedrijfsarts de conclusie had mogen trekken dat hardlopen en klussen het herstel in de weg zou staan.